Anasayfa
Tartışmak değil uyanmak zamanıdır!
Son günlerde yapılan tartışmaların ve gündeme getirilen senaryoların hepsi neticede, Türkiye Cumhuriyeti’nin “var oluşuna” dokunuyor. Bu tartışmaları izlerken, intibam şu:
“Sanki bazıları bugünkü anlamıyla TC’nin sona ermesinin, ülkenin bölünmesinin kaçınılmaz olduğuna karar vermişler, iş ayrıntılara kalmış . Bunun nasıl olacağı veya yapılacağı tartışılıyor.”
Esas itibariyle, tartışılan ve yok edilmek istenen, Fikret Bila’nın ifadesiyle; “Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş felsefesi ve üzerine oturduğu temel ilkeler ve nitelikler.” Gerisi, yani eyalet sistemi, Kürt realitesini kabul etmek, Barzani vb ile görüşmek-görüşmemek, l Mart tezkeresinin geçmemesi tartışmaları, asıl gerçekleri ve amaçları değiştiremeyecek “münazaralar” . Ne var ki bunları tartışa tartışa, bizi götürmek istedikler yere alışmaktayız.
Bu durumu, dünkü yazımda çizmeye çalıştığım, 2007 Mart’ında ve de Mayıs’a kadarki “umumi vaziyet” tablosuyla birlikte değerlendirmek lâzım!
Katı gerçekler
Katı gerçekler şunlar: Önce Kuzey Irak’ta bağımsız Kürt devleti ABD’nin desteği ile kuruldu ve Barzani bunu ilan etti bile, Irak’ın mukadder parçalanmasından sonra, resmiyete girecek. Kuzey Irak Kürt Bölgesi’nin anayasası Sevr’in 62-64. maddelerine atıf yapıyor. Bu maddeler, Türkiye’nin Güneydoğu’sunun tamamıyla, Doğu Anadolu’nun önemli bir bölümünün bu devlete ait olduğunu varsaymaktır. Bilumun ayrılıkçılar, sadakatleri, TC’ye değil “Bağımsız Büyük Kürdistan” a olan DTP ileri gelenleri, amaçlarının bu olduğunu açıkça veya dolaylı olarak, söylüyorlar... Bu “realiteyi” kabul etmek, hatta tartışmak bile TC’nin toprak bütünlüğüne saldırıyı mazur görmek olacaktır. Bu adamlarla ne konuşacak, ne alıp vereceksiniz?
“Kürt olsaydık” emelimiz “Kürdistanı kurmak” olabilirdi. Ne var ki “biz Türküz” ve kendi milletimizin ölüm beratına razı olamayız.
Ama eş zamanda, Türkiye’nin yeniden yapılandırılması ve “demokratik cumhuriyet” kurulması, buna göre eyalet sistemi, yani Güneydoğu’ya özerklik verilmesi tartışılıyor. Bunun sonunun “tam bağımsızlık” olacağı görülmüyor mu?
Son DTP toplantısında Üniter Türk devletine bağlı kalmaktan söz edildi. Bunu külahıma anlatsınlar. Bu ne menem “bağlılıktır” ki, kongre salonunda, Atatürk’ün resmi yoktu ve sadece göstermelik bir Türk Bayrağı sallanıyordu, İstiklal Marşını söylemek içlerinden gelmedi! Hiç aldanmayalım. Bölücüler nerede birleşmeyi isterler?
Her halde “bağımsız, üniter Türk devleti içinde” değil. Türkiye’den koparılacak topraklarla da oluşacak “BÜYÜK KÜRDİSTAN’DA” . Onlar için “Üniter devlet”, “üniter Kürt ulus-devletidir”. Bunun Türkiye için, tartışılacak, müzakere edilecek tarafı var mı?
Aymazlık
Ama Türkiye’nin en büyük gazetesinin Genel Yayın Müdürü Ertuğrul Özkök “Kürt Devleti neden kurulmasın?” diye soruyor ve bunun, en az 20 yıl içinde, Evren Paşa’nın önerdiği eyalet sistemiyle gerçekleşeceğini öngörüyor. Evet, kendisi gibi düşünen aymazlar sayesinde!
Acaba Özkök, bunun neticesini yani “Büyük Kürt Devletinin” kurulmasıyla, Hürriyet gazetesinin kuruluş ilkesi, “Türkiye Türklerindir” sloganının, “Türkiye Kürtlerindir” e dönüştürüleceğinin farkında olmayacak kadar sığ düşünceli mi? Zira asıl tehlike de bu: Kürtçülüğün ideologu Musa Anter’in söylediklerini bilmiyorsa, dünkü Radikal gazetesinde, Kürtçü Hak-Par Başkanı Sertaç Burak’ın söylediklerini okusun:
Adam “eyalet sisteminin Türkiye’yi bölmesinden değil, Kürtleri bölmesinden” endişe ediyor. Bu bana selefi, Şeyh Sait’in torunu Abdül Melik Fırat’ın 1960’da, Yassıada koğuşunda bizzat bana söylediklerini, hatırlattı; “Bir gün gelecek, Türklerin anasını belleyeceğiz” demişti Melik! Amaç budur.
Zira bütün ülkeye yayılan ve neredeyse çoğunluğu elde edecek olan Kürtler, eyalet sistemiyle neden sadece Güneydoğu’da sıkışıp kalsınlar? Anter, çok yıl önce, “Neden Şırnak’ta, Hakkâri’de, sıkışıp kalalım; bütün Türkiye Kürtlerindir” demişti de gülmüştük. Biz “Türkiye büyüyüp Turan olacak” derken, gaflet yüzünden “Türkiye, Kürdistan olacak” neredeyse! Türkler tarafından “asimile” edilmekten şikâyetçi olan Kürtler, neredeyse Türkleri asimile edecekler! Hamamda türkü söyleyenler, asıl bu tehlikenin farkındalar mı? Farkında mıyız?
Kısacası, Barzani’nin “Kürt Devleti”, Türkiye Cumhuriyeti’nin varlığı için açık ve yakın tehlike! Tevil etmeye, tartışmaya imkân yok. Zaten tartışma ve hayal dönemi çoktan geçti; uyanmak zamanıdır ve yarın çok geç olacaktır!
http://www.yenicaggazetesi.com.tr/yazidetay.asp?AuthorID=78&ArticleID=4626
Altemur KILIÇ
07.03.2007
07.03.2007
Son günlerde yapılan tartışmaların ve gündeme getirilen senaryoların hepsi neticede, Türkiye Cumhuriyeti’nin “var oluşuna” dokunuyor. Bu tartışmaları izlerken, intibam şu:
“Sanki bazıları bugünkü anlamıyla TC’nin sona ermesinin, ülkenin bölünmesinin kaçınılmaz olduğuna karar vermişler, iş ayrıntılara kalmış . Bunun nasıl olacağı veya yapılacağı tartışılıyor.”
Esas itibariyle, tartışılan ve yok edilmek istenen, Fikret Bila’nın ifadesiyle; “Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluş felsefesi ve üzerine oturduğu temel ilkeler ve nitelikler.” Gerisi, yani eyalet sistemi, Kürt realitesini kabul etmek, Barzani vb ile görüşmek-görüşmemek, l Mart tezkeresinin geçmemesi tartışmaları, asıl gerçekleri ve amaçları değiştiremeyecek “münazaralar” . Ne var ki bunları tartışa tartışa, bizi götürmek istedikler yere alışmaktayız.
Bu durumu, dünkü yazımda çizmeye çalıştığım, 2007 Mart’ında ve de Mayıs’a kadarki “umumi vaziyet” tablosuyla birlikte değerlendirmek lâzım!
Katı gerçekler
Katı gerçekler şunlar: Önce Kuzey Irak’ta bağımsız Kürt devleti ABD’nin desteği ile kuruldu ve Barzani bunu ilan etti bile, Irak’ın mukadder parçalanmasından sonra, resmiyete girecek. Kuzey Irak Kürt Bölgesi’nin anayasası Sevr’in 62-64. maddelerine atıf yapıyor. Bu maddeler, Türkiye’nin Güneydoğu’sunun tamamıyla, Doğu Anadolu’nun önemli bir bölümünün bu devlete ait olduğunu varsaymaktır. Bilumun ayrılıkçılar, sadakatleri, TC’ye değil “Bağımsız Büyük Kürdistan” a olan DTP ileri gelenleri, amaçlarının bu olduğunu açıkça veya dolaylı olarak, söylüyorlar... Bu “realiteyi” kabul etmek, hatta tartışmak bile TC’nin toprak bütünlüğüne saldırıyı mazur görmek olacaktır. Bu adamlarla ne konuşacak, ne alıp vereceksiniz?
“Kürt olsaydık” emelimiz “Kürdistanı kurmak” olabilirdi. Ne var ki “biz Türküz” ve kendi milletimizin ölüm beratına razı olamayız.
Ama eş zamanda, Türkiye’nin yeniden yapılandırılması ve “demokratik cumhuriyet” kurulması, buna göre eyalet sistemi, yani Güneydoğu’ya özerklik verilmesi tartışılıyor. Bunun sonunun “tam bağımsızlık” olacağı görülmüyor mu?
Son DTP toplantısında Üniter Türk devletine bağlı kalmaktan söz edildi. Bunu külahıma anlatsınlar. Bu ne menem “bağlılıktır” ki, kongre salonunda, Atatürk’ün resmi yoktu ve sadece göstermelik bir Türk Bayrağı sallanıyordu, İstiklal Marşını söylemek içlerinden gelmedi! Hiç aldanmayalım. Bölücüler nerede birleşmeyi isterler?
Her halde “bağımsız, üniter Türk devleti içinde” değil. Türkiye’den koparılacak topraklarla da oluşacak “BÜYÜK KÜRDİSTAN’DA” . Onlar için “Üniter devlet”, “üniter Kürt ulus-devletidir”. Bunun Türkiye için, tartışılacak, müzakere edilecek tarafı var mı?
Aymazlık
Ama Türkiye’nin en büyük gazetesinin Genel Yayın Müdürü Ertuğrul Özkök “Kürt Devleti neden kurulmasın?” diye soruyor ve bunun, en az 20 yıl içinde, Evren Paşa’nın önerdiği eyalet sistemiyle gerçekleşeceğini öngörüyor. Evet, kendisi gibi düşünen aymazlar sayesinde!
Acaba Özkök, bunun neticesini yani “Büyük Kürt Devletinin” kurulmasıyla, Hürriyet gazetesinin kuruluş ilkesi, “Türkiye Türklerindir” sloganının, “Türkiye Kürtlerindir” e dönüştürüleceğinin farkında olmayacak kadar sığ düşünceli mi? Zira asıl tehlike de bu: Kürtçülüğün ideologu Musa Anter’in söylediklerini bilmiyorsa, dünkü Radikal gazetesinde, Kürtçü Hak-Par Başkanı Sertaç Burak’ın söylediklerini okusun:
Adam “eyalet sisteminin Türkiye’yi bölmesinden değil, Kürtleri bölmesinden” endişe ediyor. Bu bana selefi, Şeyh Sait’in torunu Abdül Melik Fırat’ın 1960’da, Yassıada koğuşunda bizzat bana söylediklerini, hatırlattı; “Bir gün gelecek, Türklerin anasını belleyeceğiz” demişti Melik! Amaç budur.
Zira bütün ülkeye yayılan ve neredeyse çoğunluğu elde edecek olan Kürtler, eyalet sistemiyle neden sadece Güneydoğu’da sıkışıp kalsınlar? Anter, çok yıl önce, “Neden Şırnak’ta, Hakkâri’de, sıkışıp kalalım; bütün Türkiye Kürtlerindir” demişti de gülmüştük. Biz “Türkiye büyüyüp Turan olacak” derken, gaflet yüzünden “Türkiye, Kürdistan olacak” neredeyse! Türkler tarafından “asimile” edilmekten şikâyetçi olan Kürtler, neredeyse Türkleri asimile edecekler! Hamamda türkü söyleyenler, asıl bu tehlikenin farkındalar mı? Farkında mıyız?
Kısacası, Barzani’nin “Kürt Devleti”, Türkiye Cumhuriyeti’nin varlığı için açık ve yakın tehlike! Tevil etmeye, tartışmaya imkân yok. Zaten tartışma ve hayal dönemi çoktan geçti; uyanmak zamanıdır ve yarın çok geç olacaktır!
http://www.yenicaggazetesi.com.tr/yazidetay.asp?AuthorID=78&ArticleID=4626